7 Aralık 2017 Perşembe

Her insan bir ışık yakalıyor hayatında , hevesleniyorsun tam bir ışık çarpıyor gözüne  koşmaya başlıyorsun ve  önünde biri beliriveriyor . Sonra vazgeçmemeye direniyorsun çabalıyorsun çabalıyorsun sen çabalarken insanların yanından hızla başarıya ulaştığını görüyorsun iste o an düşünüyorsun ya çabalamaktan vazgeçiyorsun ya da kendi hayatından bazende hayatında kendin olmaktan .

1 Aralık 2017 Cuma

Sonbahar yağmurunda doğdu ruhum  nar kırmızısı olup kuruyan yapraklara inat ,tam karamsarlığa düştüm derken kara kışta , içimde çatlayan bahar çiçeklerinin tohumlarını hissettim ruhumda  ve tam çiçek açıyorum  dedim ki kavurdu ruhumun yüreğini yaz yağmurları.

16 Mayıs 2015 Cumartesi

Yokluk içinde hiçlik bulmuşcasına sarıldığımız hayatın boşluğu içinde zamansızca ilerlemekteyiz,bazen sonsuzlukta bulduğumuz zamanı paylaşıyoruz bazen de o zamanı kimseyle paylaşamayacak kadar yorgun hissediyoruz,yorgunluk dediğimiz yokoluşlarımız enerji dediğimiz ise varoluşlarımız gibi...
Mesela birini sevmek o insanda varolmak, yaşadığını bilmekle çok alakalı,seviyoruz ama karşılıksız sevemiyoruz beklenti içinde oluyoruz hep.
Belki karşılıksız birilerini sevmenin anlamı çoktan yitip gittiği için belki de o yitip giden anlama kendimizi yakıştıramadığımız için bu tepkimiz.
Oysaki hepimiz hassas ruhlara sahibiz.
Araba sevdasındaki Periveş hanım mı olmadık ,kürk mantolu Madonna daki Maria puder mi ? Hep yokluğunu çektiğimiz bir aşkın, ruhun peşindeydik biz.Bazen kitaplarda bazen şiirlerde bulduk ve tutuna bildiğimiz kadar tutunduk onlara...
Aslında gerçek hayatı unuttuk bile diyebilirim,yardımlaşmayı koşulsuz sevmeyi bir türlü öğrenemedik,hep mükemmeli aradık durduk,kendi eksikliklerimizi başkalarıyla örtmeye çalıştık çok mükemmel gördüklerimizide kendimize benzetip mükemmeliyetten uzaklaştırdık ama hep yanıldık.Önemli olan şeyin ruh,sevgi ,saygı,sadakat,aşk olduğunu hiç anlayamadık.

~Poseidonunkalemi~

13 Mayıs 2015 Çarşamba

Hayat çok kısa…

Maneviyatla yaşamalı,
sevgiyi sonuna kadar hissetmeli,
sevdiğine en içten dokunuşu yaşatmalı,
doya doya öpmeli insan…
Çünkü hayat her pişmanlığı hatırlatacak kadar iyi bir hafızaya sahiptir.




poseidonun kalemi    15/08/14